Definify.com
Definition 2024
возбуди
возбуди
Macedonian
Verb
возбуди • (vozbudi) pf (imperfective возбудува)
Conjugation
Conjugation of возбуди (perfective, present in -и)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | возбудел | возбудил | adjectival partc. | возбуден |
| feminine | возбудела | возбудила | adverbial partc. | — |
| neuter | возбудело | возбудило | verbal noun | — |
| plural | возбуделе | возбудиле | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | возбудам | возбудев | возбудив | — |
| 2nd singular | возбудиш | возбудеше | возбуди | возбуди |
| 3rd singular | возбуди | возбудеше | возбуди | — |
| 1st plural | возбудиме | возбудевме | возбудивме | — |
| 2nd plural | возбудите | возбудевте | возбудивте | возбудете |
| 3rd plural | возбудат | возбудеа | возбудија | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум возбудил | present of сум + aorist л-participle | ||
| pluperfect | бев возбудил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
| future | ќе возбудам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе возбудев | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум возбудел | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би возбудил | би + aorist л-participle | ||
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [vəzbʊˈdʲi]
Verb
возбуди́ • (vozbudí)
- second-person singular imperative perfective of возбуди́ть (vozbudítʹ)