Definify.com
Definition 2024
ψιττακός
ψιττακός
Ancient Greek
Alternative forms
- βίττακος (bíttakos)
- σιττακός (sittakós)
- ψιττάκη (psittákē)
- (4th AD Koine) IPA(key): /ɸsit̚takós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /psit̚takós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /psitakós/
Noun
ψιττακός • (psittakós) m (genitive ψίττακοῦ); second declension
Inflection
Second declension of ψιττακός, ψιττακοῦ
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ψιττακός | τὼ ψιττακώ | οἱ ψιττακοί |
| Genitive | τοῦ ψιττακοῦ | τοῖν ψιττακοῖν | τῶν ψιττακῶν |
| Dative | τῷ ψιττακῷ | τοῖν ψιττακοῖν | τοῖς ψιττακοῖς |
| Accusative | τὸν ψιττακόν | τὼ ψιττακώ | τοὺς ψιττακούς |
| Vocative | ψιττακέ | ψιττακώ | ψιττακοί |
References
- ψιττακός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ψιττακός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ψιττακός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette