Definify.com
Definition 2024
φθεγκτός
φθεγκτός
Ancient Greek
Adjective
φθεγκτός • (phthenktós) m (feminine φθεγκτή, neuter φθεγκτόν); first/second declension
- having voice or sound
- resounding
Inflection
Declension of φθεγκτός; φθεγκτή; φθεγκτόν
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
| Nominative | φθεγκτός | φθεγκτή | φθεγκτόν | φθεγκτώ | φθεγκτᾱ́ | φθεγκτώ | φθεγκτοί | φθεγκταί | φθεγκτᾰ́ | ||||
| Genitive | φθεγκτοῦ | φθεγκτῆς | φθεγκτοῦ | φθεγκτοῖν | φθεγκταῖν | φθεγκτοῖν | φθεγκτῶν | φθεγκτῶν | φθεγκτῶν | ||||
| Dative | φθεγκτῷ | φθεγκτῇ | φθεγκτῷ | φθεγκτοῖν | φθεγκταῖν | φθεγκτοῖν | φθεγκτοῖς | φθεγκταῖς | φθεγκτοῖς | ||||
| Accusative | φθεγκτόν | φθεγκτήν | φθεγκτόν | φθεγκτώ | φθεγκτᾱ́ | φθεγκτώ | φθεγκτούς | φθεγκτᾱ́ς | φθεγκτᾰ́ | ||||
| Vocative | φθεγκτέ | φθεγκτή | φθεγκτόν | φθεγκτώ | φθεγκτᾱ́ | φθεγκτώ | φθεγκτοί | φθεγκταί | φθεγκτᾰ́ | ||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| φθεγκτῶς | φθεγκτώτερος | φθεγκτώτᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Related terms
- φθέγγομαι (phthéngomai)
- φθεγκτικός (phthenktikós)
- φθέγμα (phthégma)
- φθεγματικός (phthegmatikós)
- φθογγήεις (phthongḗeis)
- φθόγγος (phthóngos)