Definify.com
Definition 2024
σύλλεξις
σύλλεξις
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /sýl̚lexsis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /sýl̚leksis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /síleksis/
Noun
σύλλεξις • (súllexis) f (genitive συλλέξεως); third declension
Inflection
Third declension of σύλλεξῐς, συλλέξεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | σύλλεξῐς | συλλέξει | συλλέξεις |
| Genitive | συλλέξεως | συλλεξέοιν | συλλέξεων |
| Dative | συλλέξει | συλλεξέοιν | συλλέξεσῐ(ν) |
| Accusative | σύλλεξῐν | συλλέξει | συλλέξεις |
| Vocative | σύλλεξῐ | συλλέξει | συλλέξεις |
Third declension of σύλλεξῐς, συλλέξιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | σύλλεξῐς | συλλέξιε | συλλέξιες |
| Genitive | συλλέξιος | συλλεξίοιν | συλλεξίων |
| Dative | συλλέξῑ, συλλέξει | συλλεξίοιν | συλλέξῐσῐ(ν), συλλεξίεσῐ(ν), συλλέξεσῐ(ν) |
| Accusative | σύλλεξῐν | συλλέξιε | συλλέξῑς, συλλέξιᾰς |
| Vocative | σύλλεξῐ | συλλέξιε | συλλέξιες |
References
- σύλλεξις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σύλλεξις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette