Definify.com
Definition 2024
σωρείτης
σωρείτης
Ancient Greek
Noun
σωρείτης • (sōreítēs) m (genitive σωρείτου); first declension
- Alternative spelling of σωρίτης (sōrítēs)
Inflection
First declension of σωρείτη, σωρείτης
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | σωρείτη | σωρείτᾱ | σωρεῖται |
| Genitive | σωρείτης | σωρείταιν | σωρειτῶν |
| Dative | σωρείτῃ | σωρείταιν | σωρείταις |
| Accusative | σωρείτην | σωρείτᾱ | σωρείτᾱς |
| Vocative | σωρείτη | σωρείτᾱ | σωρεῖται |
References
- σωρείτης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σωρείτης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette