Definify.com

Definition 2024

στοιχειωτικός

στοιχειωτικός

Ancient Greek

Adjective

στοιχειωτῐκός • ‎(stoikheiōtikós) m ‎(feminine στοιχειωτῐκή, neuter στοιχειωτῐκόν); first/second declension

elementary
- 3rd century AD, Diogenes Laertius, Lives and Opinions of Eminent Philosophers 10.30
- Clem., Al. 673
- Clem., Al. 771
magical
- Byz.

Declension

Declension of στοιχειωτῐκός; στοιχειωτῐκή; στοιχειωτῐκόν

Number	Singular				Dual				Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στοιχειωτῐκός	στοιχειωτῐκή	στοιχειωτῐκόν		στοιχειωτῐκώ	στοιχειωτῐκᾱ́	στοιχειωτῐκώ		στοιχειωτῐκοί	στοιχειωτῐκαί	στοιχειωτῐκᾰ́
Genitive	στοιχειωτῐκοῦ	στοιχειωτῐκῆς	στοιχειωτῐκοῦ		στοιχειωτῐκοῖν	στοιχειωτῐκαῖν	στοιχειωτῐκοῖν		στοιχειωτῐκῶν	στοιχειωτῐκῶν	στοιχειωτῐκῶν
Dative	στοιχειωτῐκῷ	στοιχειωτῐκῇ	στοιχειωτῐκῷ		στοιχειωτῐκοῖν	στοιχειωτῐκαῖν	στοιχειωτῐκοῖν		στοιχειωτῐκοῖς	στοιχειωτῐκαῖς	στοιχειωτῐκοῖς
Accusative	στοιχειωτῐκόν	στοιχειωτῐκήν	στοιχειωτῐκόν		στοιχειωτῐκώ	στοιχειωτῐκᾱ́	στοιχειωτῐκώ		στοιχειωτῐκούς	στοιχειωτῐκᾱ́ς	στοιχειωτῐκᾰ́
Vocative	στοιχειωτῐκέ	στοιχειωτῐκή	στοιχειωτῐκόν		στοιχειωτῐκώ	στοιχειωτῐκᾱ́	στοιχειωτῐκώ		στοιχειωτῐκοί	στοιχειωτῐκαί	στοιχειωτῐκᾰ́
Derived forms	Adverb				Comparative				Superlative
Derived forms	στοιχειωτῐκῶς				στοιχειωτῐκώτερος				στοιχειωτῐκώτᾰτος
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

στοιχειωτικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
«στοιχειωτικός» on page 1,433/1 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press