Definify.com
Definition 2024
πρωτός
πρωτός
Ancient Greek
Adjective
πρωτός • (prōtós) m (feminine πρωτός, neuter πρωτή); first/second declension
Declension
First and second declension of πρωτός, πρωτή, πρωτόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | πρωτός | πρωτή | πρωτόν | πρωτώ | πρωτᾱ́ | πρωτώ | πρωτοί | πρωταί | πρωτᾰ́ | |||
| Genitive | πρωτοῦ | πρωτῆς | πρωτοῦ | πρωτοῖν | πρωταῖν | πρωτοῖν | πρωτῶν | πρωτῶν | πρωτῶν | |||
| Dative | πρωτῷ | πρωτῇ | πρωτῷ | πρωτοῖν | πρωταῖν | πρωτοῖν | πρωτοῖς | πρωταῖς | πρωτοῖς | |||
| Accusative | πρωτόν | πρωτήν | πρωτόν | πρωτώ | πρωτᾱ́ | πρωτώ | πρωτούς | πρωτᾱ́ς | πρωτᾰ́ | |||
| Vocative | πρωτέ | πρωτή | πρωτόν | πρωτώ | πρωτᾱ́ | πρωτώ | πρωτοί | πρωταί | πρωτᾰ́ | |||
References
- πρωτός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «πρωτός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette