Definify.com
Definition 2024
πλαγκτός
πλαγκτός
Ancient Greek
Adjective
πλαγκτός • (planktós) m (feminine πλαγκτή, neuter πλαγκτόν); first/second declension
- wandering, roaming
- (figuratively) wandering in mind, erring, distraught
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | πλαγκτός | πλαγκτή | πλαγκτόν | πλαγκτώ | πλαγκτᾱ́ | πλαγκτώ | πλαγκτοί | πλαγκταί | πλαγκτᾰ́ | |||
| Genitive | πλαγκτοῦ | πλαγκτῆς | πλαγκτοῦ | πλαγκτοῖν | πλαγκταῖν | πλαγκτοῖν | πλαγκτῶν | πλαγκτῶν | πλαγκτῶν | |||
| Dative | πλαγκτῷ | πλαγκτῇ | πλαγκτῷ | πλαγκτοῖν | πλαγκταῖν | πλαγκτοῖν | πλαγκτοῖς | πλαγκταῖς | πλαγκτοῖς | |||
| Accusative | πλαγκτόν | πλαγκτήν | πλαγκτόν | πλαγκτώ | πλαγκτᾱ́ | πλαγκτώ | πλαγκτούς | πλαγκτᾱ́ς | πλαγκτᾰ́ | |||
| Vocative | πλαγκτέ | πλαγκτή | πλαγκτόν | πλαγκτώ | πλαγκτᾱ́ | πλαγκτώ | πλαγκτοί | πλαγκταί | πλαγκτᾰ́ | |||
References
- πλαγκτός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πλαγκτός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- πλαγκτός in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «πλαγκτός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «πλαγκτός» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963