Ancient Greek

Adjective

πετεινός • ‎(peteinós) m ‎(feminine πετηνή, neuter πετεινόν); first/second declension

1. able to fly

References

• πετεινός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πετεινός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• «πετεινός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• «πετεινός» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Noun

πετεινός • ‎(peteinós) m ‎(plural πετεινοί)

1. (poetic, uncommon) cock, rooster

Declension

Synonyms

• see: κόκορας m ‎(kókoras)

Derived terms

• είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα ‎(eípe o gáidaros ton peteinó kefála, “the pot calling the kettle black”)

Related terms

• πετεινάρι n ‎(peteinári, “cockerel, young male chicken”) (diminutive form)