Greek

Noun

ονομαστική • ‎(onomastikí) f

1. (grammar) nominative case

   Το υποκείμενο του ρήματος βρίσκεται πάντα σε ονομαστική πτώση!‎

   To ypokeímeno tou rímatos vrísketai pánta se onomastikí ptósi!

   The subject of the verb is always in the nominative case!

Declension

Derived terms

• ον. ‎(on.), ονομ. ‎(onom.)

See also

• see: πτώση f ‎(ptósi, “case”)

Adjective

ονομαστική • ‎(onomastikí)

1. Nominative, accusative and vocative feminine singular form of ονομαστικός ‎(onomastikós).

See also

• Glossary entry