Definify.com
Definition 2024
νημερτής
νημερτής
Ancient Greek
Alternative forms
- νᾱμερτής (nāmertḗs) Tragic, used in choruses
Adjective
νημερτής • (nēmertḗs) m, f (neuter νημερτές); third declension (poetic)
- Not making mistakes: unerring, infallible, sure
- Neuter νημερτές (nēmertés) as adverb: clearly, so that no mistake can be made; truly
Inflection
Declension of νημερτής; νημερτές (Uncontracted)
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | |||||||
| Nominative | νημερτής | νημερτές | νημερτέε | νημερτέε | νημερτέες | νημερτέᾰ | |||||||
| Genitive | νημερτέος | νημερτέος | νημερτέοιν | νημερτέοιν | νημερτέων | νημερτέων | |||||||
| Dative | νημερτέῐ̈ | νημερτέῐ̈ | νημερτέοιν | νημερτέοιν | νημερτέσῐ(ν) | νημερτέσῐ(ν) | |||||||
| Accusative | νημερτέᾰ | νημερτές | νημερτέε | νημερτέε | νημερτέες | νημερτέᾰ | |||||||
| Vocative | νημερτές | νημερτές | νημερτέε | νημερτέε | νημερτέες | νημερτέᾰ | |||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| νημερτές, νημερτέᾰ, νημερτέως, νημερτῶς | νημερτέστερος | νημερτέστᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Declension of νημερτής; νημερτές (Contracted)
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | |||||||
| Nominative | νημερτής | νημερτές | νημερτεῖ | νημερτεῖ | νημερτεῖς | νημερτῆ | |||||||
| Genitive | νημερτοῦς | νημερτοῦς | νημερτοῖν | νημερτοῖν | νημερτῶν | νημερτῶν | |||||||
| Dative | νημερτεῖ | νημερτεῖ | νημερτοῖν | νημερτοῖν | νημερτέσῐ(ν) | νημερτέσῐ(ν) | |||||||
| Accusative | νημερτῆ | νημερτές | νημερτεῖ | νημερτεῖ | νημερτεῖς | νημερτῆ | |||||||
| Vocative | νημερτές | νημερτές | νημερτεῖ | νημερτεῖ | νημερτεῖς | νημερτῆ | |||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| νημερτές, νημερτέᾰ, νημερτέως, νημερτῶς | νημερτέστερος | νημερτέστᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
References
- νημερτής in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- νημερτής in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- νημερτής in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «νημερτής» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963