Definify.com

Definition 2024

λογίζομαι

λογίζομαι

Ancient Greek

Verb

λογίζομαι • ‎(logízomai)

Inflection

Present: λογίζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λογίζομαι	λογίζῃ, λογίζει	λογίζεται	λογίζεσθον	λογίζεσθον	λογιζόμεθᾰ	λογίζεσθε	λογίζονται
	subjunctive	λογίζωμαι	λογίζῃ	λογίζηται	λογίζησθον	λογίζησθον	λογιζώμεθᾰ	λογίζησθε	λογίζωνται
	optative	λογιζοίμην	λογίζοιο	λογίζοιτο	λογίζοισθον	λογιζοίσθην	λογιζοίμεθᾰ	λογίζοισθε	λογίζοιντο
	imperative		λογίζου	λογιζέσθω	λογίζεσθον	λογιζέσθων		λογίζεσθε	λογιζέσθων
						middle/passive
infinitive						λογίζεσθαι
participle	m					λογιζόμενος
	f					λογιζομένη
	n					λογιζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐλογιζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐλογιζόμην	ἐλογίζου	ἐλογίζετο	ἐλογίζεσθον	ἐλογιζέσθην	ἐλογιζόμεθᾰ	ἐλογίζεσθε	ἐλογίζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λογιέομαι, λογισθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	λογιέομαι	λογιέῃ, λογιέει	λογιέεται	λογιέεσθον	λογιέεσθον	λογιεόμεθᾰ	λογιέεσθε	λογιέονται
middle	optative	λογιεοίμην	λογιέοιο	λογιέοιτο	λογιέοισθον	λογιεοίσθην	λογιεοίμεθᾰ	λογιέοισθε	λογιέοιντο
passive	indicative	λογισθήσομαι	λογισθήσῃ	λογισθήσεται	λογισθήσεσθον	λογισθήσεσθον	λογισθησόμεθᾰ	λογισθήσεσθε	λογισθήσονται
passive	optative	λογισθησοίμην	λογισθήσοιο	λογισθήσοιτο	λογισθήσοισθον	λογισθησοίσθην	λογισθησοίμεθᾰ	λογισθήσοισθε	λογισθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					λογιέεσθαι		λογισθήσεσθαι
participle	m				λογιεόμενος		λογισθησόμενος
	f				λογιεομένη		λογισθησομένη
	n				λογιεόμενον		λογισθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λογιοῦμαι, λογισθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	λογιοῦμαι	λογιῇ	λογιεῖται	λογιεῖσθον	λογιεῖσθον	λογιούμεθᾰ	λογιεῖσθε	λογιοῦνται
middle	optative	λογιοίμην	λογιοῖο	λογιοῖτο	λογιοῖσθον	λογιοίσθην	λογιοίμεθᾰ	λογιοῖσθε	λογιοῖντο
passive	indicative	λογισθήσομαι	λογισθήσῃ	λογισθήσεται	λογισθήσεσθον	λογισθήσεσθον	λογισθησόμεθᾰ	λογισθήσεσθε	λογισθήσονται
passive	optative	λογισθησοίμην	λογισθήσοιο	λογισθήσοιτο	λογισθήσοισθον	λογισθησοίσθην	λογισθησοίμεθᾰ	λογισθήσοισθε	λογισθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					λογιεῖσθαι		λογισθήσεσθαι
participle	m				λογιούμενος		λογισθησόμενος
	f				λογιουμένη		λογισθησομένη
	n				λογιούμενον		λογισθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐλογισᾰ́μην, ἐλογίσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐλογισᾰ́μην	ἐλογίσω	ἐλογίσᾰτο	ἐλογίσᾰσθον	ἐλογισᾰ́σθην	ἐλογισᾰ́μεθᾰ	ἐλογίσᾰσθε	ἐλογίσᾰντο
	subjunctive	λογίσωμαι	λογίσῃ	λογίσηται	λογίσησθον	λογίσησθον	λογισώμεθᾰ	λογίσησθε	λογίσωνται
	optative	λογισαίμην	λογίσαιο	λογίσαιτο	λογίσαισθον	λογισαίσθην	λογισαίμεθᾰ	λογίσαισθε	λογίσαιντο
	imperative		λόγισαι	λογισᾰ́σθω	λογίσᾰσθον	λογισᾰ́σθων		λογίσᾰσθε	λογισᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλογίσθην	ἐλογίσθης	ἐλογίσθη	ἐλογίσθητον	ἐλογισθήτην	ἐλογίσθημεν	ἐλογίσθητε	ἐλογίσθησᾰν
	subjunctive	λογισθῶ	λογισθῇς	λογισθῇ	λογισθῆτον	λογισθῆτον	λογισθῶμεν	λογισθῆτε	λογισθῶσῐ(ν)
	optative	λογισθείην	λογισθείης	λογισθείη	λογισθεῖτον, λογισθείητον	λογισθείτην, λογισθειήτην	λογισθεῖμεν, λογισθείημεν	λογισθεῖτε, λογισθείητε	λογισθεῖεν, λογισθείησᾰν
	imperative		λογίσθητῐ	λογισθήτω	λογίσθητον	λογισθήτων		λογίσθητε	λογισθέντων
					middle		passive
infinitive					λογίσᾰσθαι		λογισθῆναι
participle	m				λογισᾰ́μενος		λογισθείς
	f				λογισᾰμένη		λογισθεῖσᾰ
	n				λογισᾰ́μενον		λογισθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: λελόγισμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λελόγισμαι	λελόγισαι	λελόγισται	λελόγισθον	λελόγισθον	λελογίσμεθᾰ	λελόγισθε	λελογίσᾰται
	subjunctive	λελογισμένος ὦ	λελογισμένος ᾖς	λελογισμένος ᾖ	λελογισμένω ἦτον	λελογισμένω ἦτον	λελογισμένοι ὦμεν	λελογισμένοι ἦτε	λελογισμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελογισμένος εἴην	λελογισμένος εἴης	λελογισμένος εἴη	λελογισμένοι εἴητον/εἶτον	λελογισμένω εἰήτην/εἴτην	λελογισμένοι εἴημεν/εἶμεν	λελογισμένοι εἴητε/εἶτε	λελογισμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		λελόγισο	λελογίσθω	λελόγισθον	λελογίσθων		λελόγισθε	λελογίσθων
						middle/passive
infinitive						λελόγισθαι
participle	m					λελογισμένος
	f					λελογισμένη
	n					λελογισμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐλελογίσμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐλελογίσμην	ἐλελόγισο	ἐλελόγιστο	ἐλελόγισθον	ἐλελογίσθην	ἐλελογίσμεθᾰ	ἐλελόγισθε	ἐλελογίσᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

λογισμός ‎(logismós)
λογιστής ‎(logistḗs)
λογιστικός ‎(logistikós)

References

λογίζομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
λογίζομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“G3049”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
BDAG