Definify.com
Definition 2024
κεστός
κεστός
Ancient Greek
Adjective
κεστός • (kestós) m (feminine κεστή, neuter κεστόν); first/second declension
Inflection
First and second declension of κεστός, κεστή, κεστόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | κεστός | κεστή | κεστόν | κεστώ | κεστᾱ́ | κεστώ | κεστοί | κεσταί | κεστᾰ́ | |||
| Genitive | κεστοῦ | κεστῆς | κεστοῦ | κεστοῖν | κεσταῖν | κεστοῖν | κεστῶν | κεστῶν | κεστῶν | |||
| Dative | κεστῷ | κεστῇ | κεστῷ | κεστοῖν | κεσταῖν | κεστοῖν | κεστοῖς | κεσταῖς | κεστοῖς | |||
| Accusative | κεστόν | κεστήν | κεστόν | κεστώ | κεστᾱ́ | κεστώ | κεστούς | κεστᾱ́ς | κεστᾰ́ | |||
| Vocative | κεστέ | κεστή | κεστόν | κεστώ | κεστᾱ́ | κεστώ | κεστοί | κεσταί | κεστᾰ́ | |||
Noun
κεστός • (kestós) m (genitive κεστοῦ); second declension
Inflection
Second declension of κεστός, κεστοῦ
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κεστός | τὼ κεστώ | οἱ κεστοί |
| Genitive | τοῦ κεστοῦ | τοῖν κεστοῖν | τῶν κεστῶν |
| Dative | τῷ κεστῷ | τοῖν κεστοῖν | τοῖς κεστοῖς |
| Accusative | τὸν κεστόν | τὼ κεστώ | τοὺς κεστούς |
| Vocative | κεστέ | κεστώ | κεστοί |
Descendants
- Latin: cestus
References
κεστός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- κεστός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- κεστός in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «κεστός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «κεστός» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963