Definify.com
Definition 2024
καταγελαστής
καταγελαστής
Ancient Greek
Noun
καταγελαστής • (katagelastḗs) m (genitive καταγελάστου); first declension
Declension
First declension of καταγελαστής, καταγελαστοῦ
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | καταγελαστής | καταγελαστᾱ́ | καταγελασταί |
| Genitive | καταγελαστοῦ | καταγελασταῖν | καταγελαστῶν |
| Dative | καταγελαστῇ | καταγελασταῖν | καταγελασταῖς |
| Accusative | καταγελαστήν | καταγελαστᾱ́ | καταγελαστᾱ́ς |
| Vocative | καταγελαστή | καταγελαστᾱ́ | καταγελασταί |
References
- καταγελαστής in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «καταγελαστής» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette