Definify.com

Definition 2024

κέλλω • ‎(kéllō)

Present: κέλλω, κέλλομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέλλω	κέλλεις	κέλλει	κέλλετον	κέλλετον	κέλλομεν	κέλλετε	κέλλουσῐ(ν)
	subjunctive	κέλλω	κέλλῃς	κέλλῃ	κέλλητον	κέλλητον	κέλλωμεν	κέλλητε	κέλλωσῐ(ν)
	optative	κέλλοιμῐ	κέλλοις	κέλλοι	κέλλοιτον	κελλοίτην	κέλλοιμεν	κέλλοιτε	κέλλοιεν
	imperative		κέλλε	κελλέτω	κέλλετον	κελλέτων		κέλλετε	κελλόντων
middle/ passive	indicative	κέλλομαι	κέλλει/ κέλλῃ	κέλλεται	κέλλεσθον	κέλλεσθον	κελλόμεθᾰ	κέλλεσθε	κέλλονται
	subjunctive	κέλλωμαι	κέλλῃ	κέλληται	κέλλησθον	κέλλησθον	κελλώμεθᾰ	κέλλησθε	κέλλωνται
	optative	κελλοίμην	κέλλοιο	κέλλοιτο	κέλλοισθον	κελλοίσθην	κελλοίμεθᾰ	κέλλοισθε	κέλλοιντο
	imperative		κέλλου	κελλέσθω	κέλλεσθον	κελλέσθων		κέλλεσθε	κελλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κέλλειν				κέλλεσθαι
participle		κέλλων , κέλλουσᾰ , κέλλον				κελλόμενος , κελλομένη , κελλόμενον

Imperfect: ἔκελλον, ἐκελλόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκελλον	ἔκελλες	ἔκελλε	ἐκέλλετον	ἐκελλέτην	ἐκέλλομεν	ἐκέλλετε	ἔκελλον
middle/ passive	indicative	ἐκελλόμην	ἐκέλλου	ἐκέλλετο	ἐκέλλεσθον	ἐκελλέσθην	ἐκελλόμεθᾰ	ἐκέλλεσθε	ἐκέλλοντο

Future: κέλσω, κέλσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέλσω	κέλσεις	κέλσει	κέλσετον	κέλσετον	κέλσομεν	κέλσετε	κέλσουσῐ(ν)
active	optative	κέλσοιμῐ	κέλσοις	κέλσοι	κέλσοιτον	κελσοίτην	κέλσοιμεν	κέλσοιτε	κέλσοιεν
middle	indicative	κέλσομαι	κέλσει/ κέλσῃ	κέλσεται	κέλσεσθον	κέλσεσθον	κελσόμεθᾰ	κέλσεσθε	κέλσονται
middle	optative	κελσοίμην	κέλσοιο	κέλσοιτο	κέλσοισθον	κελσοίσθην	κελσοίμεθᾰ	κέλσοισθε	κέλσοιντο
		active				middle
infinitive		κέλσειν				κέλσεσθαι
participle		κέλσων , κέλσουσᾰ , κέλσον				κελσόμενος , κελσομένη , κελσόμενον

Aorist: ἔκελσα, ἐκελσάμην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκελσα	ἔκελσας	ἔκελσε	ἐκέλσατον	ἐκελσάτην	ἐκέλσαμεν	ἐκέλσατε	ἔκελσαν
	subjunctive	κέλσω	κέλσῃς	κέλσῃ	κέλσητον	κέλσητον	κέλσωμεν	κέλσητε	κέλσωσῐ(ν)
	optative	κέλσαιμῐ	κέλσαις/ κέλσειας	κέλσαι/ κέλσειε	κέλσαιτον	κελσαίτην	κέλσαιμεν	κέλσαιτε	κέλσαιεν/ κέλσειαν
	imperative		κέλσον	κελσάτω	κέλσατον	κελσάτων		κέλσατε	κελσάντων
middle	indicative	ἐκελσάμην	ἐκέλσω	ἐκέλσατο	ἐκέλσασθον	ἐκελσάσθην	ἐκελσάμεθα	ἐκέλσασθε	ἐκέλσαντο
	subjunctive	κέλσωμαι	κέλσῃ	κέλσηται	κέλσησθον	κέλσησθον	κελσώμεθα	κέλσησθε	κέλσωνται
	optative	κελσαίμην	κέλσαιο	κέλσαιτο	κέλσαισθον	κελσαίσθην	κελσαίμεθα	κέλσαισθε	κέλσαιντο
	imperative		κέλσαι	κελσάσθω	κέλσασθον	κελσάσθων		κέλσασθε	κελσάσθων
		active				middle
infinitive		κέλσαι				κέλσασθαι
participle	m	κέλσᾱς				κελσάμενος
	f	κέλσᾱσα				κελσαμένη
	n	κέλσαν				κελσάμενον

κέλλω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
κέλλω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
κέλλω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«κέλλω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«κέλλω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963