Definify.com
Definition 2024
γίγνομαι
γίγνομαι
Ancient Greek
Alternative forms
- γίνομαι (gínomai) Ionic, Koine
- γίνυμαι (gínumai) Thessalian
- γίνιουμαι (gínioumai) Boeotian
Verb
γίγνομαι • (gígnomai)
- to come into being
- (of people) to be born
- (of things) to be produced
- (of events) to take place
- (followed by a predicate) to become
- (aorist participle) having ceased to be: former, ex-
- ὁ γενόμενος στρατηγός
- ho genómenos stratēgós
- the ex-general
- ὁ γενόμενος στρατηγός
- (present participle) something that is due (of payments); regular, normal, usual
Inflection
Present: γίγνομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | γίγνομαι | γίγνῃ, γίγνει |
γίγνεται | γίγνεσθον | γίγνεσθον | γιγνόμεθᾰ | γίγνεσθε | γίγνονται | ||||
| subjunctive | γίγνωμαι | γίγνῃ | γίγνηται | γίγνησθον | γίγνησθον | γιγνώμεθᾰ | γίγνησθε | γίγνωνται | |||||
| optative | γιγνοίμην | γίγνοιο | γίγνοιτο | γίγνοισθον | γιγνοίσθην | γιγνοίμεθᾰ | γίγνοισθε | γίγνοιντο | |||||
| imperative | γίγνου | γιγνέσθω | γίγνεσθον | γιγνέσθων | γίγνεσθε | γιγνέσθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | γίγνεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | γιγνόμενος | |||||||||||
| f | γιγνομένη | ||||||||||||
| n | γιγνόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | γίνομαι | γίνῃ, γίνει |
γίνεται | γίνεσθον | γίνεσθον | γίνόμεθᾰ | γίνεσθε | γίνονται | ||||
| subjunctive | γίνωμαι | γίνῃ | γίνηται | γίνησθον | γίνησθον | γίνώμεθᾰ | γίνησθε | γίνωνται | |||||
| optative | γίνοίμην | γίνοιο | γίνοιτο | γίνοισθον | γίνοίσθην | γίνοίμεθᾰ | γίνοισθε | γίνοιντο | |||||
| imperative | γίνου | γίνέσθω | γίνεσθον | γίνέσθων | γίνεσθε | γίνέσθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | γίνεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | γίνόμενος | |||||||||||
| f | γίνομένη | ||||||||||||
| n | γίνόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐγιγνόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | ἐγιγνόμην | ἐγίγνου | ἐγίγνετο | ἐγίγνεσθον | ἐγιγνέσθην | ἐγιγνόμεθᾰ | ἐγίγνεσθε | ἐγίγνοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | γενήσομαι | γενήσῃ, γενήσει |
γενήσεται | γενήσεσθον | γενήσεσθον | γενησόμεθᾰ | γενήσεσθε | γενήσονται | ||||
| optative | γενησοίμην | γενήσοιο | γενήσοιτο | γενήσοισθον | γενησοίσθην | γενησοίμεθᾰ | γενήσοισθε | γενήσοιντο | |||||
| passive | indicative | γενηθήσομαι | γενηθήσῃ | γενηθήσεται | γενηθήσεσθον | γενηθήσεσθον | γενηθησόμεθᾰ | γενηθήσεσθε | γενηθήσονται | ||||
| optative | γενηθησοίμην | γενηθήσοιο | γενηθήσοιτο | γενηθήσοισθον | γενηθησοίσθην | γενηθησοίμεθᾰ | γενηθήσοισθε | γενηθήσοιντο | |||||
| middle | passive | ||||||||||||
| infinitive | γενήσεσθαι | γενηθήσεσθαι | |||||||||||
| participle | m | γενησόμενος | γενηθησόμενος | ||||||||||
| f | γενησομένη | γενηθησομένη | |||||||||||
| n | γενησόμενον | γενηθησόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | ἐγενόμην | ἐγένου | ἐγένετο | ἐγένεσθον | ἐγενέσθην | ἐγενόμεθᾰ | ἐγένεσθε | ἐγένοντο | ||||
| subjunctive | γένωμαι | γένῃ | γένηται | γένησθον | γένησθον | γενώμεθᾰ | γένησθε | γένωνται | |||||
| optative | γενοίμην | γένοιο | γένοιτο | γένοισθον | γενοίσθην | γενοίμεθᾰ | γένοισθε | γένοιντο | |||||
| imperative | γενοῦ | γενέσθω | γένεσθον | γενέσθων | γένεσθε | γενέσθων | |||||||
| passive | indicative | ἐγενήθην | ἐγενήθης | ἐγενήθη | ἐγενήθητον | ἐγενηθήτην | ἐγενήθημεν | ἐγενήθητε | ἐγενήθησᾰν | ||||
| subjunctive | γενηθῶ | γενηθῇς | γενηθῇ | γενηθῆτον | γενηθῆτον | γενηθῶμεν | γενηθῆτε | γενηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | γενηθείην | γενηθείης | γενηθείη | γενηθεῖτον, γενηθείητον |
γενηθείτην, γενηθειήτην |
γενηθεῖμεν, γενηθείημεν |
γενηθεῖτε, γενηθείητε |
γενηθεῖεν, γενηθείησᾰν |
|||||
| imperative | γενήθητῐ | γενηθήτω | γενήθητον | γενηθήτων | γενήθητε | γενηθέντων | |||||||
| middle | passive | ||||||||||||
| infinitive | γενέσθαι | γενηθῆναι | |||||||||||
| participle | m | γενόμενος | γενηθείς | ||||||||||
| f | γενομένη | γενηθεῖσᾰ | |||||||||||
| n | γενόμενον | γενηθέν | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | γέγονᾰ | γέγονᾰς | γέγονε(ν) | γεγόνᾰτον | γεγόνᾰτον | γεγόνᾰμεν | γεγόνᾰτε | γεγόνᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | γεγόνω | γεγόνῃς | γεγόνῃ | γεγόνητον | γεγόνητον | γεγόνωμεν | γεγόνητε | γεγόνωσῐ(ν) | |||||
| optative | γεγόνοιμῐ, γεγονοίην |
γεγόνοις, γεγονοίης |
γεγόνοι, γεγονοίη |
γεγόνοιτον | γεγονοίτην | γεγόνοιμεν | γεγόνοιτε | γεγόνοιεν | |||||
| imperative | γέγονε | γεγονέτω | γεγόνετον | γεγονέτων | γεγόνετε | γεγονόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | γεγένημαι | γεγένησαι | γεγένηται | γεγένησθον | γεγένησθον | γεγενήμεθᾰ | γεγένησθε | γεγένηνται | ||||
| subjunctive | γεγενημένος ὦ | γεγενημένος ᾖς | γεγενημένος ᾖ | γεγενημένω ἦτον | γεγενημένω ἦτον | γεγενημένοι ὦμεν | γεγενημένοι ἦτε | γεγενημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | γεγενημένος εἴην | γεγενημένος εἴης | γεγενημένος εἴη | γεγενημένοι εἴητον/εἶτον | γεγενημένω εἰήτην/εἴτην | γεγενημένοι εἴημεν/εἶμεν | γεγενημένοι εἴητε/εἶτε | γεγενημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | γεγένησο | γεγενήσθω | γεγένησθον | γεγενήσθων | γεγένησθε | γεγενήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | γεγονέναι | γεγένησθαι | |||||||||||
| participle | m | γεγονώς | γεγενημένος | ||||||||||
| f | γεγονυῖᾰ | γεγενημένη | |||||||||||
| n | γεγονός | γεγενημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Pluperfect: ἐγεγόνειν, ἐγεγενήμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐγεγόνειν, ἐγεγόνη |
ἐγεγόνεις, ἐγεγόνης |
ἐγεγόνει(ν) | ἐγεγόνετον | ἐγεγονέτην | ἐγεγόνεμεν | ἐγεγόνετε | ἐγεγόνεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐγεγενήμην | ἐγεγένησο | ἐγεγένητο | ἐγεγένησθον | ἐγεγενήσθην | ἐγεγενήμεθᾰ | ἐγεγένησθε | ἐγεγένηντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Related terms
- γένος (génos, “kind”)
- γένεσις (génesis, “origin”)
- γενεᾱ́ (geneā́, “descent”)
- γόνος (gónos, “offspring, begetting”)
- γεννάω (gennáō, “beget”)
References
- γίγνομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γίγνομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- γίγνομαι in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «γίγνομαι» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- γίνομαι, “G1096”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- γίνομαι in Bauer Lexicon