Definify.com

Definition 2024

βλαπτικός

βλαπτικός

Ancient Greek

Adjective

βλᾰπτῐκός • ‎(blaptikós) m ‎(feminine βλᾰπτῐκή, neuter βλᾰπτῐκόν); first/second declension

Hurtful, mischievous
- 280 BCE – 220 BCE, Philo of Byzantium, Compendium of Mechanics 1.14
- 160 CE – 210 CE, Sextus Empiricus, Against the Mathematicians 6.4
1. Harmful [+genitive = to someone]
  - 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 15.1.45
  - 110 BCE – 35 BCE, Philodemus, On Piety 99–100
adverb βλᾰπτῐκῶς ‎(blaptikôs)
- 108 CE, Arrian, Discourses of Epictetus 3.23.4
- 90 CE – 168 CE, Ptolemy, Tetrabiblos 168

Inflection

Declension of βλᾰπτῐκός; βλᾰπτῐκή; βλᾰπτῐκόν

Number	Singular				Dual				Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βλᾰπτῐκός	βλᾰπτῐκή	βλᾰπτῐκόν		βλᾰπτῐκώ	βλᾰπτῐκᾱ́	βλᾰπτῐκώ		βλᾰπτῐκοί	βλᾰπτῐκαί	βλᾰπτῐκᾰ́
Genitive	βλᾰπτῐκοῦ	βλᾰπτῐκῆς	βλᾰπτῐκοῦ		βλᾰπτῐκοῖν	βλᾰπτῐκαῖν	βλᾰπτῐκοῖν		βλᾰπτῐκῶν	βλᾰπτῐκῶν	βλᾰπτῐκῶν
Dative	βλᾰπτῐκῷ	βλᾰπτῐκῇ	βλᾰπτῐκῷ		βλᾰπτῐκοῖν	βλᾰπτῐκαῖν	βλᾰπτῐκοῖν		βλᾰπτῐκοῖς	βλᾰπτῐκαῖς	βλᾰπτῐκοῖς
Accusative	βλᾰπτῐκόν	βλᾰπτῐκήν	βλᾰπτῐκόν		βλᾰπτῐκώ	βλᾰπτῐκᾱ́	βλᾰπτῐκώ		βλᾰπτῐκούς	βλᾰπτῐκᾱ́ς	βλᾰπτῐκᾰ́
Vocative	βλᾰπτῐκέ	βλᾰπτῐκή	βλᾰπτῐκόν		βλᾰπτῐκώ	βλᾰπτῐκᾱ́	βλᾰπτῐκώ		βλᾰπτῐκοί	βλᾰπτῐκαί	βλᾰπτῐκᾰ́
Derived forms	Adverb				Comparative				Superlative
Derived forms	βλᾰπτῐκῶς				–				–
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

βλαπτικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press