Definify.com
Definition 2024
vrijmaken
vrijmaken
Dutch
Verb
vrijmaken
- to set free
Inflection
Inflection of vrijmaken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vrijmaken | |||
past singular | maakte vrij | |||
past participle | vrijgemaakt | |||
infinitive | vrijmaken | |||
gerund | vrijmaken n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | maak vrij | maakte vrij | vrijmaak | vrijmaakte |
2nd person sing. (jij) | maakt vrij | maakte vrij | vrijmaakt | vrijmaakte |
2nd person sing. (u) | maakt vrij | maakte vrij | vrijmaakt | vrijmaakte |
2nd person sing. (gij) | maakt vrij | maakte vrij | vrijmaakt | vrijmaakte |
3rd person singular | maakt vrij | maakte vrij | vrijmaakt | vrijmaakte |
plural | maken vrij | maakten vrij | vrijmaken | vrijmaakten |
subjunctive sing.1 | make vrij | maakte vrij | vrijmake | vrijmaakte |
subjunctive plur.1 | maken vrij | maakten vrij | vrijmaken | vrijmaakten |
imperative sing. | maak vrij | |||
imperative plur.1 | maakt vrij | |||
participles | vrijmakend | vrijgemaakt | ||
1) Archaic. |