Definify.com
Definition 2024
neograecus
neograecus
Latin
Adjective
neograecus m (feminine neograeca, neuter neograecum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | neograecus | neograeca | neograecum | neograecī | neograecae | neograeca | |
| genitive | neograecī | neograecae | neograecī | neograecōrum | neograecārum | neograecōrum | |
| dative | neograecō | neograecō | neograecīs | ||||
| accusative | neograecum | neograecam | neograecum | neograecōs | neograecās | neograeca | |
| ablative | neograecō | neograecā | neograecō | neograecīs | |||
| vocative | neograece | neograeca | neograecum | neograecī | neograecae | neograeca | |