Definify.com
Definition 2024
kelepçe
kelepçe
Turkish
Noun
kelepçe (definite accusative kelepçeyi, plural kelepçeler)
Declension
declension of kelepçe
possessive forms of kelepçe
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | kelepçem | kelepçelerim |
definite accusative (belirtme) | kelepçemi | kelepçelerimi |
dative (yönelme) | kelepçeme | kelepçelerime |
locative (bulunma) | kelepçemde | kelepçelerimde |
ablative (çıkma) | kelepçemden | kelepçelerimden |
genitive (tamlayan) | kelepçemin | kelepçelerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kelepçen | kelepçelerin |
definite accusative (belirtme) | kelepçeni | kelepçelerini |
dative (yönelme) | kelepçene | kelepçelerine |
locative (bulunma) | kelepçende | kelepçelerinde |
ablative (çıkma) | kelepçenden | kelepçelerinden |
genitive (tamlayan) | kelepçenin | kelepçelerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kelepçesi | kelepçeleri |
definite accusative (belirtme) | kelepçesini | kelepçelerini |
dative (yönelme) | kelepçesine | kelepçelerine |
locative (bulunma) | kelepçesinde | kelepçelerinde |
ablative (çıkma) | kelepçesinden | kelepçelerinden |
genitive (tamlayan) | kelepçesinin | kelepçelerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kelepçemiz | kelepçelerimiz |
definite accusative (belirtme) | kelepçemizi | kelepçelerimizi |
dative (yönelme) | kelepçemize | kelepçelerimize |
locative (bulunma) | kelepçemizde | kelepçelerimizde |
ablative (çıkma) | kelepçemizden | kelepçelerimizden |
genitive (tamlayan) | kelepçemizin | kelepçelerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kelepçeniz | kelepçeleriniz |
definite accusative (belirtme) | kelepçenizi | kelepçelerinizi |
dative (yönelme) | kelepçenize | kelepçelerinize |
locative (bulunma) | kelepçenizde | kelepçelerinizde |
ablative (çıkma) | kelepçenizden | kelepçelerinizden |
genitive (tamlayan) | kelepçenizin | kelepçelerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kelepçeleri | kelepçeleri |
definite accusative (belirtme) | kelepçelerini | kelepçelerini |
dative (yönelme) | kelepçelerine | kelepçelerine |
locative (bulunma) | kelepçelerinde | kelepçelerinde |
ablative (çıkma) | kelepçelerinden | kelepçelerinden |
genitive (tamlayan) | kelepçelerinin | kelepçelerinin |