Definify.com
Definition 2024
ergja
ergja
Icelandic
Verb
ergja (weak verb, third-person singular past indicative ergði, supine ergt)
Conjugation
ergja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ergja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ergt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ergjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég ergi | við ergjum | present (nútíð) |
ég ergi | við ergjum |
| þú ergir | þið ergið | þú ergir | þið ergið | ||
| hann, hún, það ergir | þeir, þær, þau ergja | hann, hún, það ergi | þeir, þær, þau ergi | ||
| past (þátíð) |
ég ergði | við ergðum | past (þátíð) |
ég ergði | við ergðum |
| þú ergðir | þið ergðuð | þú ergðir | þið ergðuð | ||
| hann, hún, það ergði | þeir, þær, þau ergðu | hann, hún, það ergði | þeir, þær, þau ergðu | ||
| imperative (boðháttur) |
erg (þú) | ergið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ergðu | ergiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ergjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ergjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ergst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ergjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég ergist | við ergjumst | present (nútíð) |
ég ergist | við ergjumst |
| þú ergist | þið ergist | þú ergist | þið ergist | ||
| hann, hún, það ergist | þeir, þær, þau ergjast | hann, hún, það ergist | þeir, þær, þau ergist | ||
| past (þátíð) |
ég ergðist | við ergðumst | past (þátíð) |
ég ergðist | við ergðumst |
| þú ergðist | þið ergðust | þú ergðist | þið ergðust | ||
| hann, hún, það ergðist | þeir, þær, þau ergðust | hann, hún, það ergðist | þeir, þær, þau ergðust | ||
| imperative (boðháttur) |
ergst (þú) | ergist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ergstu | ergisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ergður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
ergður | ergð | ergt | ergðir | ergðar | ergð | |
| accusative (þolfall) |
ergðan | ergða | ergt | ergða | ergðar | ergð | |
| dative (þágufall) |
ergðum | ergðri | ergðu | ergðum | ergðum | ergðum | |
| genitive (eignarfall) |
ergðs | ergðrar | ergðs | ergðra | ergðra | ergðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
ergði | ergða | ergða | ergðu | ergðu | ergðu | |
| accusative (þolfall) |
ergða | ergðu | ergða | ergðu | ergðu | ergðu | |
| dative (þágufall) |
ergða | ergðu | ergða | ergðu | ergðu | ergðu | |
| genitive (eignarfall) |
ergða | ergðu | ergða | ergðu | ergðu | ergðu | |